بررسی کیفیت رودخانه تجن ساری با استفاده از ترکیب جمعیت بی مهرگان کفزی و شاخص bmwp

ارزیابی زیستی 80 کیلومتر از رودخانه تجن براساس ساختار جمعیت بی­ مهرگان کفزی و شاخص bmwp به ­صورت ماهانه از مهر 1390 تا شهریور 1391 انجام گردید. نمونه ­برداری از بی­ مهرگان کفزی به­ وسیله نمونه­ بردار سوربر (به مساحت 1/0 مترمربع و چشمه تور 60 میکرون) در 6 ایستگاه با 3 تکرار انجام شد. نمونه ­های صید شده در فرمالین 4% تثبیت و به آزمایشگاه منتقل شد. بی­ مهرگان کفزی شناسایی شده به­ کمک کلید شناسایی معتبر متعلق به 32 جنس، 30 خانواده و 12 راسته بودند. ترکیب جمعیت بی­ مهرگان کفزی نشان داد، لارو حشرات آبزی در همه ایستگاه ­ها غالب بود و گروه­ های حساس به آلودگی (ept[1]) جمعیت غالب را در ایستگاه­ های 1، 3، 4 و 6 تشکیل می­ دهند که نسبت به سایر ایستگاه­ ها دارای تفاوت معنی ­داری می­ باشد (05/0≥p)، براساس طبقه ­بندی شاخص bmwp ایستگاه­ های مطالعاتی در 3 طبقه کیفی خوب، متوسط و بد قرار گرفتند و حداکثر مقدار این شاخص در فصل بهار، در ایستگاه 1 و حداقل آن در ایستگاه 5، در فصل تابستان می ­باشد. حداکثر فراوانی بی­ مهرگان کفزی در فصل زمستان در ایستگاه 3 که با سایر ایستگاه ­ها دارای اختلاف معنی ­داری می­باشد (05/0≥p)، و حداقل آن در ایستگاه 5 در فصل زمستان مشاهده گردید. ترکیب جمعیت بی­ مهرگان کفزی، شاخص ­های فراوانی، درصد ept و bmwp نشان دادند که ایستگاه ­های 5، 6 و 2 در وضعیت کیفی مناسبی قرار ندارند. [1] ephemeroptera, plecoptera, trichoptera مجموع افراد راسته­ های